آیا فصل سوم سریال Yellowjackets می‌تواند جایگاه خود را در تاریخ تلویزیون تثبیت کند؟ پاسخ را در این مرور کوتاه در ویجیاتو بیابید.
وقتی سریال Yellowjackets برای نخستین بار پخش شد، در دوران همه‌گیری به عنوان موفقیتی غیرمنتظره مطرح شد. در فصل اول، این سریال به سرعت از یک اثر کالت به پدیده‌ای بدل شد که همه درباره‌اش صحبت می‌کردند. فصل دوم نیز نشان داد که موفقیت اولیه تصادفی نبوده است، اما آیا هنوز هم فضایی برای نوآوری و هیجان بیشتر وجود دارد؟
این سریال با اطمینان کامل به عنوان نمایشی با سبک «جعبه رمز و راز» شناخته می‌شود، اصطلاحی که از جی.جی. آبرامز و سریال Lost سرچشمه گرفته است. به همین دلیل، Yellowjackets همواره با Lost مقایسه می‌شود، زیرا هر دو درباره بقا، عناصر فراطبیعی و رمز و رازهای پیچیده‌اند. اما فصل سوم نشان می‌دهد که این سریال صرفاً در سایه Lost باقی نمی‌ماند، بلکه با سبک معماگونه‌ی خاص خود، راهی منحصر به فرد را دنبال می‌کند.
برای درک بهتر، ابتدا خلاصه‌ای از حوادث دو فصل ابتدایی این سریال را مرور کنیم. در سال ۱۹۹۶، تیم فوتبال دختران یک مدرسه در نیوجرسی برای شرکت در مسابقات قهرمانی ملی راهی سیاتل می‌شود اما هواپیمای آن‌ها در جنگل‌های دورافتاده‌ی کانادا سقوط می‌کند. بازماندگان پس از ۱۹ ماه نجات یافتند، اما طی این مدت برای زنده ماندن دست به اقدامات هولناکی از جمله آدم‌خواری و تشکیل فرقه‌ای مرموز زدند.
حال، پس از ۲۵ سال، شخصیت‌های بزرگسال داستان همچنان با گذشته‌ی خود درگیر هستند و از فاش شدن حقیقت وحشت دارند. در پایان فصل دوم، مربی بن اسکات (استیون کروگر) که از رفتار بی‌رحمانه‌ی دختران وحشت داشت، کلبه‌ی محل زندگی‌شان را به آتش کشید. اکنون در فصل سوم، تابستان از راه رسیده، ناتالی (سوفی تاچر) به رهبر جامعه تبدیل شده و لاتی (کورتنی ایتون) نقش کاهنه‌ی یک فرقه خونین را بر عهده دارد که به دنبال قربانی است.
شائونا (سوفی نلیس) که بهترین دوست و فرزندش را از دست داده، هیچ اعتقادی به معجزه ندارد و معتقد است که هم‌تیمی‌هایش در انزوای جنگل دچار جنون شده‌اند. بازماندگان از شاخه‌ها کلبه‌هایی ساخته، باغ‌هایی ایجاد کرده و به پرورش حیوانات پرداخته‌اند. این جامعه‌ی کوچک ظاهراً به خوبی پیش می‌رود، اما بازیکنان فوتبال قصد دارند از مربی انتقام بگیرند، در حالی که او برای بقا در جنگل نقشه‌های خود را دارد.
در زمان حال، پس از مراسم خاکسپاری ناتالی (جولیت لوئیس) و فروپاشی فرقه‌ی لاتی (سیمون کسل)، او به خانه‌ی شائونا (ملانی لینسکی) و جف (وارن کول) نقل مکان می‌کند. میستی (کریستینا ریچی) در همین حین در تلاش است تا از دست خواستگار سمج خود، والتر (الیجاه وود)، رهایی یابد. در ظاهر، همه چیز آرام است، اما تنش‌های زیرپوستی همچنان پابرجا هستند — شائونا بیش از پیش در دختر یاغی‌اش، کالی (سارا دژاردن)، تصویری از خودش را می‌بیند.
یکی از مشکلات همیشگی Yellowjackets در فیلمنامه‌اش بوده است: دو خط زمانی داستان با سرعت‌های متفاوتی پیش می‌روند و ارتباط میان گذشته و حال کمی تصنعی به نظر می‌رسد. در فصل دوم، این مشکل شدیدتر شد و روایت در زمان حال دچار رکود شد. تنها از طریق خشم لحظه‌ای شائونا یا احساس گناه ناتالی می‌توان متوجه شد که آن‌ها چه مصائبی را پشت سر گذاشته‌اند.
متأسفانه، فصل سوم نیز تغییر چندانی در این روند نداشته است. اگرچه بازیگرانی چون هیلاری سوانک و جوئل مک‌هیل به سریال پیوسته‌اند، اما هنوز شخصیت‌های جدید چندان مورد توجه قرار نگرفته‌اند. در زمان حال، شائونا، میستی و لاتی درگیر خیانت و دروغ‌های خود هستند. در گذشته، دو داستان جذاب در حال شکل‌گیری است: تقابل بین بازیکنان و مربی، و سرکشی شائونا علیه قوانین این جامعه‌ی زنانه. اما در مجموع، اتفاقات هیجان‌انگیز هنوز محدود هستند.
نویسندگان سریال همچنان این امکان را دارند که شخصیت‌های جدیدی را به داستان اضافه کنند، چرا که هنوز مشخص نیست چه تعداد از بازماندگان نجات یافته‌اند. اما تا این لحظه، روند داستانی پیشرفت چندانی نداشته و سازندگان بیشتر به وعده‌ی پیچش‌های غیرمنتظره بسنده کرده‌اند. اگر سریال Lost به دلیل پیچیدگی بیش از حد و پایان‌های مبهمش مورد انتقاد قرار گرفت، Yellowjackets حتی در این زمینه نیز ضعیف‌تر عمل کرده است.
سازندگان بیشتر برگ‌های برنده‌ی خود را در فصل اول رو کردند و حالا برای کش دادن داستان تا پنج فصل وعده‌داده‌شده، به نظر می‌رسد در تنگنا قرار گرفته‌اند. عناصر معمایی و وحشت اولیه جای خود را به درگیری‌های تکراری داده‌اند. با این حال، موسیقی متن جذاب و حس نوستالژی دهه‌ی ۹۰ همچنان بینندگان را همراه خود نگه داشته است.
با وجود همه‌ی این مشکلات، Yellowjackets همچنان طرفداران خود را حفظ کرده، چرا که بسیاری هنوز مشتاق کشف اسرار فرقه‌ی مرموز جنگل هستند. اما روند کند و عدم پاسخگویی به سوالات کلیدی باعث شده که تنش‌های سریال کاهش یابد. در حالی که سریال در آغاز با ریتمی سریع پیش می‌رفت، اکنون روایت آن دچار ایستایی شده است. طرفداران تنها می‌توانند امیدوار باشند که سریال در نهایت به پایانی رضایت‌بخش برسد.