مینی‌سریال «سارق مواد» (Dope Thief) داستان دو دوست از فیلادلفیاست که خودشونو مأمور DEA جا می‌زنن تا از موادفروشا دزدی کنن، ولی یه روز سراغ آدمای اشتباه می‌رن. قسمت اولشو ریدلی اسکات کارگردانی کرده و تو این مقاله قراره ببینیم این درام جنایی اپل تی‌وی‌پلاس ارزش دیدن داره یا نه.
نکات کلیدی:
- یه سریال جنایی تاریک و پرکشش از اپل تی‌وی‌پلاس
- ساخته پیتر کریگ (نویسنده «بتمن») و ریدلی اسکات (کارگردان پایلوت و تهیه‌کننده)
- با بازی باحال برایان تایری هنری و واگنر مورا
- اقتباسی آزاد از رمان دنیس تافویا (۲۰۰۹)
مشخصات فنی:
- عنوان: Dope Thief
- کشور/سال: آمریکا ۲۰۲۵
- مدت زمان: ۸ قسمت ۴۵ دقیقه‌ای
- شورانر: پیتر کریگ
- کارگردانان: ریدلی اسکات، مارسلا سعید، جاناتان وان تولکن، پیتر کریگ، تانیا همیلتون
- بازیگران: برایان تایری هنری، واگنر مورا، مارین ایرلند، کیت مولگرو، امیر آریسون، وینگ ریمز، داستین نگوین، نستا کوپر
محله‌های فقیرنشین فیلادلفیا: خونه‌های قدیمی، زندگی معمولی، ولی پشت دیوارا مواد آماده می‌شه و پول کثیف قایم می‌شه. یه گروه نوجوون این کارو می‌کنن و نمی‌دونن دو نفر با کت مأمورای DEA زیر نظرشونن. این دوتا یورش می‌برن، همه رو می‌خوابونن و پول و مواد رو می‌برن. بچه‌ها هیچ‌وقت نمی‌فهمن اینا دزد بودن!
ری (برایان تایری هنری) و منی (واگنر مورا) دو تا دوستن که تو این کار استادن. سریال از همون اول با دیالوگای توی ماشین شروع می‌شه و سریع می‌ره سراغ اکشن. فقط یه چیز عجیبه: اینا تو یه محدوده کوچیک کار می‌کنن و هیچ‌کس بعد ماه‌ها نفهمیده یا دنبال انتقام نیومده. البته این بزرگ‌ترین مشکل بین کلی نکته مثبت سریاله.
«سارق مواد» با سریالای شیک اپل فرق داره و بیشتر به سبک HBO می‌خوره. جدیت «The Wire» و طنز سیاه «بریکینگ بد» رو قاطی کرده و یه داستان خشن و نفس‌گیر تو فیلادلفیای بی‌رحم ساخته. ریدلی اسکات قسمت اولو کارگردانی کرده و پیتر کریگ آخرشو. این دومین همکاری‌شونه بعد «گلادیاتور ۲» و برگرفته از رمان تافویاست، ولی داستانش به اوج کرونا تو ۲۰۲۱ منتقل شده.
ری و منی با نشان جعلی و ژاکت کهنه، از موادفروشا دزدی می‌کنن. سون (داستین نگوین) بهشون می‌گه کجا نرن و جنسا رو چطور بفروشن. قربانیا فقط نشانو یادشون می‌مونه، نه چهره‌ها! ری فکر می‌کنه داره عدالت اجرا می‌کنه، ولی دیگه تو فیلادلفیا چیزی نمونده. ترزا (کیت مولگرو) پول می‌خواد و شری (لیز کاریبل سیرا) از منی خانواده. پس برای یه دزدی بزرگ، سراغ یه هدف بیرون شهر می‌رن.
به جای برنامه‌ریزی، ذهن آشفته ری رو می‌بینیم: تصادف مرگبار، فیلم وسترن، مزرعه مخروبه، جلسات معتادان و لغزش دوباره با آهنگ بی جیز. اون مزرعه بزرگ‌ترین انبار مواد ساحل شرقیه و اینا گیر می‌افتن. آدما می‌میرن، با پول و شیشه فرار می‌کنن، مزرعه می‌ترکه و یه مدرک جا می‌ذارن که یه دشمن خطرناکو بیدار می‌کنه.
پایلوت اسکات از بهترینای جناییه؛ آهنگ «Point and Kill» تو تیتراژ می‌گه شکارچیا شکار شدن. بعدش با نماهای مستندگونه، ری و منی باید عزیزاشونو نجات بدن و بفهمن کی دنبالشونه.
یه تعقیب‌وگریز خشن با پیچای غافلگیرکننده که همه‌چیزو عوض می‌کنه. ری و منی نمی‌تونن فرار کنن، ولی شیمی بازیگراشون معرکه‌ست. مورا ترسو نشون می‌ده و هنری قلب داستانه؛ یه بازنده که دنبال رستگاریه ولی خودشو لایق نمی‌دونه.
یه اشتباه خانوادگی می‌شه؛ گروه‌های آمیش، موتورسوارای نژادپرست، نئونازیا و کارتل مکزیکی وارد می‌شن. مینا (مارین ایرلند)، مأمور مخفی، دنبال انتقامه و روایتو می‌گیره. خط بین خوب و بد گمه؛ همه بازنده‌ن، فقط بعضیا بیشتر می‌جنگن.
سریال به وفاداری آدما تو این همه بدبختی علاقه داره. قسمت ششم اوجشه؛ همه خطا با مواد قاطی می‌شن تا ری رو نجات بدن یا بکشن. خودش اسلحه رو سمت خودش می‌گیره، ولی پایان نیست. ساختار سریال مثل برنامه ۱۲ قدمه: باید تا ته بیفتی تا بلند شی. شاید تو این خاکا عشقی قوی‌تر از خون پیدا کنی.
«سارق مواد» یه سریال خشن، باهوش و باحاله که با بازیگری و کارگردانی درجه‌یک، یکی از بهترین جناییای ساله.